Magiczny Szczecin

Sesja miała się zaraz zacząć.. Jeszcze tylko Dacen miał coś nagrać półdemoniątku na MP3. Chwile biadolił się nad znalezieniem wolnego usb...  Wreszcie , zrezygnowany odłączył coś, zaklinając by to nie była myszka
Wrócił do kompa.
Klawiatura ^^
Wrzucił jej kilka amv... Gdy na jego playliście przeskoczył utwór. Muzyka hukneła z głośników.
Odruchowo spróbował ściszyć pokrętłem na klawiaturze.
- Odłączyłeś ją.  - przypomniał Arael.
Dacen, po chwili zajarzył i ściszył inaczej.. W tej chwili wściekłe spojrzenie księżniczki Amberu zmroziło powietrze.
- Nie chce wam przeszkadzać. - Głos ociekał ironią. - Ale jest już po dziewiątej a niektórzy chcą sie uczyć...
Arael spróbował wytłumaczyć że to w zasadzie problem techniczny...
Bo nie chcieli hałasować...
I..
Dżwi trzasnęły.
Ksiąrze ciemności popatrzył na nie. Miał nadzieje że na jego twarzy nie widać bólu...
Że nie było go widać za każdym razem gdy ktoś zaśmiał się głośniej.
Gdyby to on decydował, przenieśli by się do smoczej groty... Ale on nie umiał decydować. Nie umiał nawet zasugerować decyzji.
Więc zostali. I tylko on cicho prosił w myślach by ich głosy nie przeszkadzały Lili się uczyć. Chyba tylko dlatego tej nocy nie padł na twarz...
Wiedział że minie spor czasu nim zdoła zasnąć.

- Co to jest? - zapytał Arael oglądając z ciekawością Pokeball.
Dacen popatrzył na niego ze zdziwieniem.
- Nie wiesz?
- Nie wiem - książe ciemności zmierzył elfa złym spojrzeniem.
Półelf wyciągnął identyczną kulkę z kieszenie i po podrzuceniu jej parę razy posłał przed Araela krzycząc.
- Go Leafeon~!
Arael przesłonił ręką oczy chroniąc je przed nadmierną ilością efektów świetlnych. Z kulki wyłonił się dziwny lisopodobny zielony stworek. Dacen z bananem na ustach przedstawił go księciu ciemności.
- Jak Ci się podoba moje nowe zwierzątko?
- Z mojego punktu widzenia to Ty jesteś zwierzątko ;3
- ... - powiedział Dacen

**** (Po stosownym dokształceniu Araela)

- To co, ja mam tym rzucić, tak? - spytał Arael
- Noooo, tak jak Ci opisywałem.
- Go Magikarp~!
Z pokeballa wyłoniła się upośledzona umysłowo ryba, której chyba trochę wody brakowało. Dacen popatrzył trochę skonsternowany na to zjawisko.
- Ale wiesz, że to będzie okrutne? - zapytał dla pewności.
- ...
- Leafuś, dziabnij go tak troszkę, tylko delikatnie i by nie umierał za długo, zgoda?
Stworek Dacena pokiwał ze zrozumieniem główką i zbliżywszy się do rybki pacnął ją łapką.
( x.X <-Magikarp )
- Początki bywają trudne - rzekł filozoficznie Arael - rządam rewanżu, ale to jak zjemy pizzę.
- Niech będzie, Leafek pewnie też już zgłodniał, prawda malutki? - stwierdził gładząc stworka delikatnie po główce.

Dacen i Lili w milczeniu siedzieli w kuchni pochyleni nad jakimiś kartkami, studiując z uwagą ich treść. Można by pomyśleć, że stał się cud i zamiast siedzieć przy komputerach, każde w swoim pokoju, choć raz stwierdzili, że się razem pouczą na neutralnym gruncie jakim jest kuchnia... można by, gdyby nie rzucane od czasu do czasu nerwowe spojrzenia na żyrandol.
Przyszła Adain...
Przyszła Neko...
Światło nie przyszło Nie było go od 11.00.

Tuż przed 17.00 Adain z jękiem, że musi załatwiać tak ważne sprawy po ciemku, poszła zrobić siusiu. Neko kręciła się po kuchni, Dacen czytał, Lili z coraz większą desperacją zastanawiała się jak uniknąć dzisiejszego wieczoru Halflinga i jego planszówek (bo na pewno będzie chciał grać, jeśli światła nie będzie). Słowem: rozpacz ^^

Nagle Adain z łazienki krzyknęła:
- To światło jest?!
- Noo!

Momentalnie Dacen i Lili wylądowali w swoich pokojach włączając komputery. Zanim Lilith przywitała się ze swoim komputerkiem, usłyszała z za ściany głos Dacena: "Łiiii! Włącza się!" xD

Lilith

14:10:38
w ogóle news: nie jestem już z Serpinem

14:10:42
choć pewnie już wiesz


Arael

14:11:26
o.O
nie wiem

14:11:33
skąd mam wiedzieć

Księżniczka zastygła ze szklanką kawy w połowie drogi do ust i tabletką przeciwbólową w drugiej ręce tak gwałtownie, że nawet przez dłuższą chwilę nie mrugała. Tylko skrzydła jakoś automatycznie rozłożyły się same, jak zawsze, kiedy się spinała.

"Oups... " - mruknęła karcąc się w duchu za zaniedbanie kampanii informacyjnej. Otworzyła różowego mazaka i zapisała drukowanymi literami na ukos na ścianie: "PIERWSZA WIZYTA PO WYZDROWIENIU --> ARAEL i SHINJU".

Siadając z powrotem przy kompie niechcący zahaczyła nadal zesztywniałym skrzydłem o oparcie krzesła i sycząc z bólu wylądowała na podłodze. Nie widząc przez chwilę nic tylko ciemność wymacała na ślepo opakowanie tabletek i łyknęła kilka prosto ze słoiczka, popijając piwem otwartym o kant biurka. Jak długo, ku***, mogą zrastać się podcięte skrzydła?! Zerknęła na gg: padło, skubane.

- Twoje zdrowie, Ari... - stęknęła, groźnie zerkając na swojego lapka - chyba jednak powinnam zacząć zbierać na pociąg...

Podciągnęła się ostrożnie siadając z powrotem na krześle

- Przynajmniej sobie posta napiszę, skoro nie mogę ani latać, ani napić się z arystokracją xD

Na ślepo wymacała budzik, żeby wyłączyć tego debila, który śpiewał, że będzie dobrze - i zasnęła mimo wrzeszczenia Kociaka i Nakaty. Naprawdę zasnęła - nawet mimo otwartych drzwi, huków rozrzucanych rzeczy, podśpiewywania Neko w kuchni i szumu wody z łazienki. Zasnęła dzielnie i miała zamiar wstać dopiero jak sobie wszyscy, cholera, pójdą. W kościach coś czuła, że zły dzień dzisiaj będzie.

Jakieś trzy godziny później otworzyła jedno oko i łypnęła dookoła: czysto, można wstać. Przeciągnęła się powoli i ze zbolałym uśmiechem na myśl o tym, co powinna zrobić a czego rzecz jasna nie zrobi, zestawiła nogi z i tak za niskiego jak na jej wzrost łóżka i jeszcze skrzydłami będąc w krainie snu, postawiła z rozpędu dwa kroki.

I zaklęła, kiedy potknęła się o zmemłaną pościel leżącą na podłodze. Momentalnie rozbudzona czujniej obejrzała pokój szukając najbezpieczniejszej drogi do wyjścia, ale mając z tym sporą trudność, po prostu wzbiła się w powietrze na obolałych skrzydłach i jednym machnięciem doleciała do drzwi, niemal upadając pod nimi. Otworzyła je - również z trudem - i z ulgą weszła do kuchni... choć tam wcale nie było lepiej.

Rzeczy Nakaty były wszęęęęęęęęęęędzie. Dosłownie. A to jeszcze nie wszystkie...

Przechyliła się przez próg i chwyciła ręcznik, lezący - bogom niech będą dzięki! - na wierzchu, tam gdzie go położyła.

Po drodze do łazienki mamrotała coś z niezadowoleniem pod nosem, ale kiedy odkręcała wodę nad wanną, przypomniała sobie z masochistycznym uśmiechem, że sama się zgodziła...

- Już się boje, co to będzie, kiedy będę chciała coś szybko znaleźć... - rzuciła do swojego zmaltretowanego odbicia i postarała się normalnie uśmiechnąć. Prawie wyszło.

Shinju i Nakata siedziały od dłuższego czasu piszą z Araelem na forum... W końcu wybiłą godzina 20:56 i małe demoniątko oświadczyło.
- Będę się zbierać. - NAkata zrobiła smutne oczka, błagając wzrokiem by dawno nie widziane demoniątko jeszcze chwilę z nią zostało. Ta dopiła sok i przyłorzyła jej do czoła szklankę.
Upał tego dnia był nie samowity i zimne szkło było przyjemne w dotyku. NAkata westchnęła z zadowoleniem. Shinju wciąż trzymając szklankę na jej czole przyjżała się jej dokładniej.
- Jednorożec. - zauwarzyła.