Magiczny Szczecin

Tego wieczora po wielce udanym dniu Nakata ucieszona, ze zdążyła pożegnać się z Lilith odprowadzając ją na miejsce skąd odpełzają żelazne robaki. Potem podręczyła jeszcze trochę Adain i Neko, a po otrzymaniu wiadomości od inkuba ruszył w stronę domu. Zostawiła jeszcze Shinju wiadomość z zaproszeniem na herbatkę. Gdy dotarła do domu  przywitała swojego demona po czym uściskawszy Małe demoniątko, które akurat przyfrunęło udała się do kuchni. W trakcie przygotowań spostrzegła jednak ,że brakuje jej pierścienia. Pamiętając , iż zostawiła go na biurku ruszyła do swego pokoju.  Nie znalazła go jednak tam gdzie być powinien. Zaczęła krzątać się niespokojnie po pokoju c zwruciło uwagę inkuba:
- Co ty znowu zgubiłaś kobieto ? - zapytał wpatrzony w szklaną kule.
- pierścienia szukam ...o tu go zostawiłam - rzuciła Elfka w zamyśleniu.
Po chwili Shinju porzucona w kuchni przez Nakatę  zjawiła się w pokoju:
- A  co się stało ? - zapytała zaciekawiona.
- Grr....położyłam tu swój pierścień, jak szłam do kąpieli to zostawiłam go na blacie właśnie po to by go nie zgubić ech ...- mruknęła Elfka zaglądając w każdy kąt pokoju i sprawdzając każdą błyszczącą drobinkę. 
Zdenerwowana w końcu udała się do kuchni. Wyrywając się na niewinnych jabłkach, przy pomocy Shinju zrobiła obiad. Po głównym posiłku zjadły deser  w postaci pysznych lodów Elfka zapomniała na chwilę o zagubionym pierścieniu.
- Znalazłaś już ten pierścień ? - zapytał inkub odrywając się od szklanej kuli.
- Nie ...- mruknęła Nakata znów markotniejąc. Miała ochotę się rozpłakać nigdzie nie mogła go znaleźć a przecież to był symbol jej władzy nad demonem, który on sam zresztą jej podarował. Nie mówiąc już o mocy którą  traciła bez dłuższego kontaktu z pierścieniem.
Zaczęła szukać nawet w łazience i w kuchni... W ostatnim pomieszczeniu spotkała mędrca Przemysława, który wraz ze swoją wiewiórką zamieszkał nie dawno razem z nimi . Twierdził on jednak , iż pierścienie nie widział. Elfka tracąc już na dzieje przepełniona najczarniejszymi wizjami zgubienia artefaktu gdzieś na podwórzu lub widokiem jakiegoś łotra kradnącego jej cenny skarb. 
- Nie martw się kupimy ci inny  - pocieszał ją inkub szukając pod łóżkiem.
- Ale ja chce ten..ten był pierwszy ja innego nie chceee - miauknęła Elfka bliska płaczu siadając na łóżku.

- Ech...kochanie jesteś pewna, że zostawiłaś go pod magicznym zwierciadłem ?  - zapytał nieco ironicznym tonem demon.
- No taak  - pisnęła smutno.
- To co robi tutaj - mruknął patrząc na nią z politowaniem stojąc przy toaletce kobiety.
Nakata podbiegła do niego i oniemiała patrzyła na pierścień leżący tuż obok jej kosmetyczki.
- Ale skąd, przecież zaglądałam tu z tuzin razy i nie mogła bym  go nie zauważyć -  stwierdziła zdziwiona kobieta.
- A nie smarowałaś raczek kremikiem - rzucił ironicznie inkub nadal patrząc na Nakate z politowaniem. Kobieta uszczęśliwiona usiadła koło Shinju  spoglądając to na nią to na pierścień na swoim palcu z niedowierzaniem po czym się roześmiała.
- Weź to opisz - zaśmiało się małe  Demoniątko.
- Taaa hehe - zawtórowała jej Elfka podchodząc do szklanej kuli  i powierzając jej wspomnienie tej jakże śmiesznej i strasznej zarazem dla niej historii.