Magiczny Szczecin

Kurwa ... - pomyślał Arael budząc się w pokoju obok, za cholerę nie pamiętając jak się tam znalazł.

Pourywane kawałki wspomnień dawały mu jasno do zrozumienia, że niepamięć w tym przypadku jest aktem łaski.

"Więcej nie pije bez Riehvena... Nigdy.. Wtedy budzę się czasem pobity, czasem w sytuacji co najmniej dwuznacznej, ale chociaż mam pewność że się nie ośmieszyłem. " - myślał sprzątając WC bo jakoś odnosił wrażenie że to on je zbezcześcił. - "Może w ogóle nie pić? nieeeeeeeeeee"

Po pól godziny reszta towarzystwa się dobudziła. Siedząc za kompem wysłuchiwał opowieści Sylvara. Głównym jej tematem był syn Władcy Ciemności zabarykadowany w kiblu i broniący się wszystkimi siłami przed wyłuskaniem się stamtąd.

W sumie był z siebie dumny. Był z siebie dumny, gdy dowiedział się, że z rzeczonego kibla wyszedł o własnych siłach. Był dumny, że sam zwinął sobie wiaderko. Był dumny, że prawie dotrzymał tempa czterem krasnoludom.

Niestety, duma nie leczyła z koszmarnego bólu żołądka. Ani z innych objawów kaca.

Przez większość dnia Arael spał. Spał, śniąc o dwóch cudnych elfkach siedzących mu na kolanach i szczebiocących wesoło. To był piekny sen...

Obudził go kobiecy głos. Nestety, jego właścicielkął była krasnoludka z którął pił wczoraj. Siedziała w nogach jego łóżka w najlepsze rozmawiając z Sylvarem.

Syn Władcy Ciemności przewrucił się na drugi bok i zasnął  ponownie.

Arael siedział w akademiku i czytał opowiadanie o którym można powiedzieć wszystko prucz tego że jest przyzwoite , kiedy do jego umysłu wkradła się smoczyca. Pospiesznie i nieudolnie zamaskował cały wachlaż nieprzyzwoitych myśli jakie krązyły pod sklepieniem jego umysłu i odpowiedział na prube kontaktu.
- Witaj kochanie...
- Hej hej... Co robisz?
- A tak sobie żyje po mału... Dziś mieliśmy rysunek i rzeźbe .. - zaczą opowiadać ciesząc się z neutralności tematu.
Gdy Hiazza dała mu w końcu spokuj popatrzył bez entuzjazmu na docztane do połowy opowiadanie.
"Musze z tym skończyć" stwierdził po czym czytał dalej...

***
Na gadu dadu pojawiła się Nakata. Syn Włądcy Ciemności uśmiehną sie promiennie.

Nakata 16:25:39
sorki niechciało mi się ruszyć dupy do komurki
Nakata 16:25:43
xP
Nakata 16:25:47
niomm;d;d
Arael 16:25:50
leń
Arael 16:26:12
ty mi lepiej powiedz cos o postaci jakął zamierzasz grać.
Nakata 16:29:15
;d;d;d
Nakata 16:29:17
oki

Czas płynął. Arael niecierpliwie zerkał na gg ale nikt się nie odzywał.


Arael 16:36:13
hmmm... czekam...
Nakata 16:37:11
<to poczekasz jeszcze moment, bo Ady nie ma przy kompie, słońce>
Arael 16:37:22
shit
Arael 16:37:58
jakie znowu słońce?
Arael 16:38:02
chmurka jestem no....
Nakata 16:38:14
jeden kij
Arael 16:38:21
ale z dwoma końcami
Nakata 16:38:54
a co to ma do rzeczy?
Arael 16:39:36
nic, absolutnie nic moja droga
Arael 16:40:40
to może Ty powiesz mi kim zamierzasz grać? Bo grć zamierzasz ;> (bo z Lilith jak mniemam mam przyjemność?)
Nakata 16:41:03
yo
Araell 16:41:17
raduje mnie to wielce.
Nakata 16:41:28
kimś kto rozwala wszystko po kolei i jest bardzo niemiły
Arael 16:43:07
hm, dobra... pozwole ci spustoszyć imperium, tylko napisz mi cos więcej o tej postaci
Nakata 16:44:24
Alais. Ta sama co na sesji Nakaty. nie jestem w stanie sprzyjającym kreacyjności umysłu, więc nie wymyślę żadnej nowej postaci
Arael 16:45:07
dobra, super
Nakata 16:49:27
czyTy na pewno chcesz prowadzić sesję dwóm podminowanym kobietom, słońce?
Nakata 16:49:37
Dacen już uciekł od nas do pokoju...
Arael 16:50:02
a Dacen nie chce grać dzisiaj?
Nakata 16:50:26
a co on ma do gadania?
Arael 16:50:31
Tak serio to ja w ogóle nie chce prowadzić, ale cóż...
Nakata 16:50:39
chce. Jak my gramy to on też.
Arael 16:50:44
Stan psychiczny graczy mnie nie obchodzi
Arael 16:50:52
jakoś dam rade
Arael 16:51:12
w końcu jestem synem swojego ojca, czyż nie?

Arael siedział i czytał inne wpisy na forum.

"O.. Lilith też miała zrypany dzień" pomyslał i doszedł do wniosku że dodało mu to otuchy. "A więc ten świat jest okrutny nie tylko dla mnie... "

tempo gapił się w monitor.

"Stwórca pewnie też był Emo"

gapił się dalej.

"Ale ja głupoty gadam..."

Poniedziałek. Znowu...

Po wykłądzie Arael wrucił komletnie spruty. Zjadł dwie zupki instant, zmolestował kogoś na forum i pszedł spać.

Aael wiedział że najpierw powinien opisać wydarzenia wcześniejsze. Tak sobie postanowił i ..
I teraz miał to gdzieś tak jak całe swoje życie.
"To jakiś obłęd" - myślał przypominając sobie starcie między Hiazą a jego ojcem. - "Ja chce, kurwa, do piekła, tam sobie odpocznę"
Pamiętał jak siedział w wozie Kadara tempo patrząc w okno. Jak tamten zażartował z niego a siedzący z tyłu Riehvan rzucił cichy komentarz.
- Daj mu spokój. On właśnie zbutował swoją dusze...
I wszyscy dali mu spokój. Schodzili z drogi. Udawali że nie istnieje... Nawet niektórzy go przeprosili.
A on wiedział tylko jedno.
Że już nie chce żyć.

Była środa. Dochpodziła szesnasta. Sylvar i Ata poszli na ekonomie. Arael nie poszedł.
1. nie musiał
2. nie chciał
3. nie mgół
Właściei wogóle nie mógł chodzić bo nowe glany nadal obcierały. Choć w sumie miał to gdzieś.

Przeżywał włąsnie regres osobowości.

Była jesień, wszyscy dokoła mieli doła.

I nikt nie chciał pisac na jego forum.

Na korytarzu jakiś idiota sie darł.

- Żle wyglądasz, mały. - Zabrzmiał głos za nim. Odwrócił się. Zielone oczy Riehvena patrzyły na niego wesoło.

Zdią okulary.

Popatrzył na brata.

- Wyjdź. - powiedział a powietrze zamarzło.

- Przyszedłem cie pocieszyć.

- Wiem. I daltego wyjdź. Jestem synem naszego ojca, nie potrzebuje by mnie pocieszać. Wyjdź.